|
|
Hoe zagen Bandler & Grindler Het Gekwetste Kind?
Volgens de NLP'rs Bandler & Grindler kan je door je kracht van ervaringen
als volwassene te gebruiken je verleden wijzigen.
De techniek van het ankeren kan hiervoor toegepast worden.
Geschiedenisverandering is buitengewoon doeltreffend, zolang de
betrokkene zijn basale verdriet heeft doorgewerkt. Als onverwerkte rouw
nog aanwezig is kan deze methode gewoon maar de zoveelste intellectuele
oefening blijven.
De techniek voor het veranderen van je persoonlijke geschiedenis is
uitstekend voor het bijstellen van specifieke en traumatische scènes uit
je kindertijd. Deze worden dikwijls wat Silvan Tomkins 'vormgevende
of overheersende scènes' noemt, dus de filters die vorm geven aan onze
ontwikkelingsgeschiedenis. Zij verankeren ons verdriet en ongeuite emoties
en worden door ons hele leven opnieuw gerecycled.
Het veranderen van onze persoonlijke geschiedenis zal ook functioneren
met betrekking tot meer algemene patronen, zoals je als kind niet gewenst
gevoeld hebben.
Geschiedenisverandering berust op het cybernetische uitgangspunt dat
onze hersenen en ons centraal zenuwstelsel geen verschil kunnen zien tussen
een echte en een gefantaseerde ervaring, als die gefantaseerde ervaring
maar levendig en gedetailleerd genoeg is.
Zoals Leslie Bandler het stelt:
De ontzaglijke effectiviteit van de geschiedenisverandering werd ontdekt
doordat men erop ging letten hoe mensen hun inwendig opgeroepen waarneming
of ervaring kunnen misvormen en dan op die verwrongen beleving reageren,
waarbij ze vergeten dat ze die zelf tot stand hebben gebracht.
Mensen stellen zich dikwijls dingen voor die in de toekomst zouden
kunnen gebeuren en jagen zichzelf angst aan met de beelden die ze zelf
scheppen. Zoals Leslie Bandler opmerkt is jaloezie hier een voorbeeld
bij uitstek van: ... jaloezie is een beleving die vrijwel altijd wordt
opgewekt tengevolge van door de betrokkene opgeroepen fantasiebeelden
van de beminde met iemand anders, waarna hij zich ellendig gaat voelen
tengevolge van de voorstelling die hij zelf heeft opgeroepen. De betrokkene
voelt zich ellendig en handelt vanuit dit gevoel alsof het hier om een
feit ging.
Of kijk eens naar de macht van de seksuele fantasie. Iemand kan
zich een beeld van een sekspartner of een seksuele scène voor de geest
halen en daardoor fysiologisch opgewonden raken.
Geschiedenisverandering maakt met opzet van ditzelfde proces gebruik.
Bij geschiedenisverandering gebruik je de kracht van je ervaringen als
volwassene om de innerlijke sporen van het verleden te wijzigen.
Ankeren, nog een techniek van Bandler en Grindler, die we kunnen
toepassen.
Een anker is elke zintuiglijke beleving die ons aan een vroegere ervaring
terug doet denken. Oude liedjes zijn goede voorbeelden van ankers.
We horen een oud wijsje en denken daardoor weer terug aan een oud vriendje
of vriendinnetje, of aan de zomer dat we vijftien waren. Gelaatsuitdrukkingen
zijn ankers. Als je vader op een bepaalde manier zijn voorhoofd fronste
alvorens je de les te lezen, zal elke man die op soortgelijke wijze tegen
je fronst die herinnering bij je terugbrengen). De ankers die het meest
automatisch bij ons in werking treden zijn het gevolg van een trauma.
We kunnen de pijnlijke herinneringen uit onze kindertijd veranderen
door ze te koppelen aan krachtgevende ervaringen die wij in ons volwassen
leven hebben opgedaan. Als je als baby je behoeften niet vervuld kreeg,
kun je jezelf een nieuwe babytijd geven.
Je kunt dit bereiken door ankers te maken van feitelijke ervaringen die
te maken hebben met de kracht en de vermogens waar je nu over beschikt.
Als je daar in je zuigelingentijd over beschikt had was het je beter vergaan.
Hebben we eenmaal ankers van deze sterke punten gemaakt, dan maken we
een anker van de troosteloze gevoelens uit je zuigelingentijd. Dan activeren
we beide ankers tegelijkertijd om je ervaring uit je babytijd daadwerkelijk
te veranderen. (Bradshaw p. 124, 125, 204 t
/m 206).
|