Psychotherapie - Assagioli (1888-1974) - pagina


terug naar
Het Gekwetste Kind

Home Mandala Lier

Assagioli
Bandler&Grindler
Berne
Bettelheim
Bradshaw
Erickson
Freud S. en A.
Jung
Lowen
Miller
Boszormenyi-Nagy
Perls
Rogers
Watzlawick
Wilber

Workshop: Thuiskomen bij jezelf

Hoe zag Assagioli Het Gekwetste Kind?

Assagioli doet ons een voorstel om aan de slag te gaan met onze subpersoonlijkheden om zo meer één te worden en bij onze kern te komen.

Subpersoonlijkheden.
Het is mogelijk ons bewust te worden van de verschillende elementen die onze persoonlijkheid vormen, hun aard en doel te begrijpen, hun interacties gade te slaan en hun transformatie te vergemakkelijken. Wanneer we een subpersoonlijkheid onderkennen, kunnen we er afstand van nemen en ernaar kijken. In de psychosynthese noemen we dat 'dis-identificeren.' Omdat we allemaal de neiging hebben ons te identificeren - te vereenzelvigen - met deze of met die subpersoonlijkheid, gaan we geloven dat we die zijn. Dis-identificatie bestaat erin dat we uit deze illusie stappen en terugkeren naar onze kern. Vaak gaat dat vergezeld van een gevoel van bevrijding en inzicht.
Het uiteindelijke doel van het werken aan subpersoonlijkheden is het vergroten van het besef van een zelf of centrum door onze eigen subpersoonlijkheden beter te leren kennen. Dan kunnen we, in plaats van uiteen te vallen in talloze, elkaar beoorlogende zelven en zelfjes, weer een worden. Vanuit dat centrum kunnen we in deze of in die subpersoonlijkheid komen, kunnen we ze reguleren, bijsturen, aandacht geven. Het gaat om het leren van soepelheid: om niet overheerst te worden door onze subpersoonlijkheden, maar ook niet zo star te zijn dat we hun uitingen verstikken en hun behoeften negeren - met andere woorden, om een meevoelend, speels meesterschap.

Samengevat biedt het werken met subpersoonlijkheden volgende voordelen:
1. We leren onze verschillende en tegenstrijdige gezichten herkennen en maken daardoor een mini-analyse door. Zo eigenen we ons rechtstreeks het moeder- of vaderschap van al onze aspecten toe, in plaats dat we deze in ons onbewuste verbannen houden.
2. We leren in staat te zijn ons vrij te maken van de krachten die ons gewoonlijk overheersen en ons als een pingpongbal heen en weer kunnen slaan.
3. We raken geïntegreerder door onze subpersoonlijkheden de kans te geven hun energie te bundelen in plaats van ze tegen te werken.
4. We kunnen elke subpersoonlijkheid naar haar/zijn hoogste vorm van verwerkelijking brengen en zo ontdekken dat elk persoonlijkheidsaspect het zaad in zich heeft van zijn eigen transformatie.
5. Tenslotte komen we door één voor één elk masker als een soort schil af te pellen steeds dichter bij het ontdekken van onze kern - ons ware, met heel de werkelijkheid verbonden. (Ferrucci p 31, 33, 36, 37, 42).


Ga naar top
Home Mandala Lier
Feedback
E-mail
{stat}
laatste bijwerking zondag 9 juli 2000.