|
|
Hoe zag Bradshaw Het Gekwetste Kind?
Bradshaw geeft een beschrijving van enerzijds het verwonde kind
en anderzijds het magische kind. Hij noemt het ook het aangepaste
zelf (ego) en het wezenlijke zelf (ziel). Hij gaat er vanuit
dat om met je wezenlijke zelf in contact te treden, er eerst een gezonde
relatie nodig is tussen je magische kind (ziel) en je verwonde kind (ego).
Het Verwonde Kind:
Wanneer het verwonde Kind wordt weggehouden, blijft het het leven verstoren
met driftbuien, overtrokken reacties, huwelijksproblemen, verslavingen,
negatief oudergedrag, en heilloze en smartelijke relaties.
Drie dingen vallen op bij het werken met het Kind:
1. de snelheid waarmee mensen veranderen wanneer ze eenmaal met hun Kind
beginnen te werken;
2. het ingrijpende karakter van die verandering;
3. en de geestkracht en creativiteit die vrijkomen wanneer in het verleden
geslagen wonden genezen.
Hierbij is het nodig om mensen te helpen af te rekenen met het onverwerkte
verdriet dat uit hun kindertijd is blijven hangen. Verdriet ten gevolge
van verlating, mishandeling in alle mogelijke vormen, de verwaarlozing
van de behoeften die een afhankelijk kind bij zijn ontwikkeling heeft,
en de emotionele verwarring ontspruitend aan een niet of slecht functionerend
gezinssysteem.
De stap voor stap benadering, van de ene ontwikkelingsfase naar
de volgende, is de grondigste en meest doeltreffende manier om
onze emotionele verwondingen te genezen. Bradshaw gelooft dat zijn
workshop de enige is die deze benadering volgt.
Worden de behoeften, die we als kind hadden niet vervuld, dan maken we
alle kans om met een verwond Kind de volwassenheid binnnen te stappen,
'volwassen kinderen'.
De enorme energie van de volwassen-kindbeweging heeft getuigenis
afgelegd van deze nieuwe inzichten in het archetype van het verwonde Kind.
Wanneer mensen het verwonde Kind in henzelf weer hebben opgeroepen en
liefdevol gekoesterd, begint de creatieve energie van hun fantastische
natuurlijke kind aan de dag te treden. Is het kind geïntegreerd, dan wordt
het een bron van nieuwe groei en vitaliteit. Nu we de oude en alomheersende
traditie van de kindermishandeling beginnen aan te vechten, geven we nieuwe
benamingen aan de demonen incest, fysieke mishandeling en
emotionele mishandeling. Wij zien duidelijk de zielenmoord bestaande
uit de geestelijke verwonding die voortkomt uit de schending van het IK
BEN van het kind.
Ons tijdperk is er een geweest van rampen en duistere verwoesting. De
hele geschiedenis der mensheid kent niets dat hiermee te vergelijken valt.
Miljoenen zijn omgekomen bij de strijd voor vrijheid en democratie. Ik
geloof dat de catastrofe van het nazidom geworteld is geweest in de opbouw
van het Duitse gezin, met zijn op bescherming berustende en autoritaire
ouderlijke tucht en gedragsregels. Maar, al werden deze regels in Duitsland
tot in het extreme doorgevoerd, het waren geen Duitse regels. Het zijn
namelijk over de hele wereld verbreide regels die kinderen generaties
lang verwond hebben en die heden ten dage nog steeds bestaan. Omdat deze
regels als normaal beschouwd werden, was men zich er niet van bewust hoe
desastreus ze waren. Met de verklaring van de rechten van de mens bij
de Amerikaanse en Franse revolutie - ook al kleefden daar smetten aan
- brak een nieuwe en gulden periode aan. Net als de mythische Feniks is
deze uit de as opgestegen. Ons besef van het bestaan van het verwonde
Kindsarchetype heeft ons ertoe gebracht het Kind te genezen en weer te
erkennen.
Het magische Kind als het authentieke zelf:
Je magische Kind is je wezenlijke zelf. De psychologen maken een onderscheid
tussen het wezenlijke zelf en het aangepaste zelf. Het woord dat ze
dikwijls gebruiken om je wezenlijke zelf te beschrijven is het woord ziel.
Het woord voor je aangepaste zelf is ego.
Volgens hun model is je ego dat beperkte deel van je bewustzijn
dat je gebruikt om je aan te passen aan de eisen gesteld door je gezin,
je familie en de cultuur waar je in leeft. Je ego wordt door deze overlevingseisen
beperkt. Het is je aan tijd gebonden zelf en wortelt in je familie van
oorsprong zowel als in de cultuur waarin je geboren bent. Alle culturele
en gezinssystemen zijn van relatieve aard en vertegenwoordigen slechts
een van de vele mogelijke wijzen om de werkelijkheid te verstaan en te
interpreteren. Zelfs al is je egoaanpassing in de relatie tot je familie
en cultuur volledig functioneel geweest, dan nog was ze in de relatie
tot je ware zelf nog steeds beperkt en fragmentarisch. Volgens de transpersoonlijke
theorie is je ego in vergelijking tot je ziel altijd niet-authentiek.
Daarom identificeer ik de ziel met het magische Kind en het
ego met het verwonde Kind.
Toch moet je ego geïntegreerd en functioneel zijn, wil je overleven
en de eisen van het leven van alledag aankunnen.
Een sterk geïntegreerd ego geeft je zelfvertrouwen, het gevoel
greep op je leven te hebben. Het terugvinden van en het opkomen voor
je verwonde Kind stelt je in staat je ego te helen en te integreren.
Wanneer je het eenmaal hebt geïntegreerd wordt je ego je bron van kracht
die je de ruimte geeft de mogelijkheden van je magische Kind, je wezenlijk
zelf, te onderzoeken.
Hoe paradoxaal het ook mag lijken, je ego moet sterk genoeg zijn om je
beperkingen opleggende defensiviteit en strikte controle te laten varen.
Je moet een sterk ego hebben om boven je ego uit te kunnen stijgen. Om
het in een eenvoudig beeld te vervatten: het ego is als de lanceerraket
die je in je baan brengt. Daarna neemt je ziel het over en gaat in de
onbegrensde weidsheid van de ruimte aan het werk.
De relatie tussen je magische Kind (ziel) en je verwonde Kind (ego)
moet gezond worden gemaakt voordat je met je wezenlijk zelf in contact
kunt treden.
Wanneer je het werken met je ego achter de rug hebt (het doorwerken van
je basaal verdriet of gewettigd trauma), ben je klaar voor een volledige
zelfverwezenlijking. In feite is het je magische Kind dat je motiveert
om je egoarbeid te doen. Het verwonde Kind kan de herstelwerkzaamheden
niet uitvoeren, aangezien het het te druk heeft met zich verdedigen
en overleven. Wanneer het hele leven één chronische aanval van kiespijn
is, kan men niet over die pijn heen uitkijken en zien dat er groenere
weiden zijn. Aangezien je magische Kind je authentieke zelf is, heeft
het altijd aan je staan trekken om een mogelijkheid tot zelfverwerkelijking
te krijgen. Ook wanneer je ego afgesloten was en blind en doof vanwege
zijn opgaan in overlevingskwesties.
Je Kind zal de dingen ervaren zoals je ze in je kindertijd oorspronkelijk
ervaren hebt, maar deze keer zal je volwassen zelf erbij zijn om je Kind
te beschermen en steun te geven, terwijl dit belangrijke onvoltooide zaken
alsnog voltooid. (Bradshaw p 11 -12 - 282
- 283 - 285 - 286).
|